Verandering/change

Aangezien het weer een tijdje geleden is moet ik toch nog eens een update doen aan iedereen die dit aan het lezen is.

Dus waar te beginnen, het eerste wat ik toch wel eens kan zeggen is het uitgangsleven hier. Lang geleden dat ik zo goedkoop weg ben geweest. Met behulp van mijn Estse vriendinnen ben ik het centrum hier met een bang hart tegemoet gegaan (ja, hier is geen lokale zettersclub of een café maar een keiharde clubscene) maar na enkele drankjes thuis gingen we toch naar het centrum, als eerste gingen we naar A.P.T.E.K. niet wetende wat te verwacht zeiden ze me het dat het de hipster bar was. Een beetje gerust wandelde we er naartoe, na wat gedoe om gratis binnen te geraken (hier vragen ze vaak inkom) toch binnen geraakt met behulp van een nieuw gemaakte vriend. Het was toch wel gezellig, niet te druk en goede muziek. Toen ik vroeg of het een kostelijke plaats was zeiden ze me ja, echter een halve liter voor 2.5euro, geen geld voor deze Belg als je andere tarieven gewoon bent. De pils hier valt gelukkig ook aardig mee wat ook weer mooi meegenomen is. Biertje op dus we gaan naar nachtclub Mirage, dit was duidelijk niet mijn ding, het enige positieve van hier te zijn, gratis vestiaire. Drukte, slechte muziek het was gewoon mijn ding niet, na een tijdje toch maar naar huis gegaan. Thuis kan ik de schade van de nacht opmaken, 10 euro voor een hele avond.

De volgende dag, eens een dagje uitslapen, vervolgens ga ik maar eens winkelen. Eens ik terug ben doe ik hetgeen wat ik hier altijd doe, namelijk hout zagen/haken zodat ik het warm heb. Als ik niet werk betaal ik immers geweldig dure rekeningen, ach ja het heeft zijn charmes. Als ik stop hoor ik muziek ergens op de achtergrond, uit verveling ga ik eens met een appel in de hand op avontuur. Wat vind ik daar, was even vergeten dat het studentenfestival was dit weekend aan het unief. Jacuzzi’s buiten, Esten in enkel een zwemshort terwijl het vriest en ettelijke centimeters sneeuw ligt, wat een wereld. Voor de locals was het momenteel dan ook warm. Er was ook een slope gemaakt om te snowboarden, hier was het wel een beetje grappig, sommige dronken studenten die denken dat ze het nog kunnen, enkele stevig in de sneeuw zien happen. Echter begon ik honger te krijgen dus ga ik maar naar huis, macaroni met kaas en ham maken. In de avond is er geplant dat ik naar Kuursaal ga, een grote feestzaal waar het afsluitend feestje is van het studentenevent. Wat laat vertrokken, was immers met mijn hartedief aan het chatten maar tegen 11 ga ik toch de deur uit. En plots kom ik aan, een rij van 60personen  die niet echt vooruit gaat, dus besluit ik terug te keren, geen feestje voor mij dan. In plaats daarvan maak ik een nachtelijke wandeling om zo mijn avond toch wat te vullen, wat ook zijn charmes heeft.

Dan gaan we over naar zondag, heel de dag staat in teken van het houthok opruimen en hout verzagen, een zware klus die niet lukt, echter zal het deze week moeten gebeuren, vrijdag komt men 4m³ hout leveren. Door de week leer ik mijn stageplaats wat meer kennen en de organisaties waar ze mee werken. Stilaan leer ik de problemen kennen die er zijn en waar ik kan gaan inspringen. Deze week begin ik ook meer en meer te beseffen wat een luxe ik thuis had en de waarde van mijn vrienden. Zelf een huishouden doen is niet simpel, en de eenzaamheid slaat hier al snel toe op een avond waar dat ik thuis snel iets met mijn vrienden zou doen. Hier, op Erasmus, ga ik mezelf nog veel terug vinden.

Zon heb ik in alle tijd dat ik hier ben ook nog niet gezien, echter zijn er dingen die me opbeuren doorheen de week. Chatten met Sofie is altijd fijn maar iets anders is skypen met mijn oogappel, Janne, zo schattig is het om haar te zien skypen ook al is ze iets meer dan een jaar en vier maand oud.

Zo dat was weer een update om jullie even zoet te houden, zal vanaf nu ook proberen iets sneller te bloggen.

Groetjes Werner

It’s been a while since my last update so here’s another one for whoever is reading this. reading.

Where to start, where to start??? I’ll begin by talking about the life here in the evening, I cant remember the time that I’ve gone out and saved so much money. Following my Estonian friends and a bit frightened of where I'll end up we left home after some drinks. The first place we went to was called A.P.T.E.K. not really knowing what to expect they told me it was the local hipster bar. After some hassle I got in for free, hurray. The place was nice, not too busy and they played good music. Interested how the prices were I asked them, they told me ‘expensive’, however a pint only costs 2.5 EUR, that’s not expensive!!! I’m going to love this place. The beers pretty good to for a lager so that’s nice. After we finished our beers we went to the nightclub Mirage, this clearly wasn’t my place to be, the only good thing, free cloakroom. It was the crowded, the music wasn’t to my preference and there was a strange smell. After a while I went back home. At home I saw the damage, 10 EUR not that bad at all!

The next day it was time to go shopping, it’s my daily activity. At home the Estonian life started again and I had to saw and cut wood, else the house will get cold, but a stove has its charms. When I stopped, I went to the college, heard some music so I was going to check it out. When I arrived, there was a Jacuzzi, a snowboarding slope and sometimes, oh yeah the student festival was this weekend. Strange thing, Estonians most have thought it was warm since they were only walking in shorts (it was still freezing). Later that night I went to the closing student party but there was a line so I decided to make a late night walk.

Sunday was wood day, cutting down wood and making room for the 4 cubic meters of wood i ordered. During the week I got more familiar with my internship and their organizations. Gradually I’m learning the problems that exist here and where I can pitch in. This week I’ve started to realize the luxury I have at home and the value of my friends. So that was another update that will keep you sweet for some days.

Greetings Werner

De start van een ontdekking

Hier ben ik weer nu met iets meer verhaal dan eerst. Zoals jullie al dan niet weten ben ik nu al vijf dagen door aan het brengen in het frissere Estland. Zaterdag om vijf uur in de ochtend vertrok ik richting Amsterdam en bracht ik de laatste momenten door met het meisje dat ik nu al hard mis. Goed op tijd kwamen we aan in de luchthaven en daar kwamen we natuurlijk bekend volk tegen. Niemand anders dan Michèle  zagen we in de luchthaven, na even babbelen en een snelle foto moest ik gaan inchecken. Hier had ik het toch wel even moeilijk, afscheid nemen van mijn ouders en Sofie was moeilijker als ik dacht, maar ik keek al uit naar mijn ervaring die ik ging opdoen.

Na even wandelen vond ik toch mijn de vertrekhal en moest ik nog even de bus op, en kwam ik tegen alle verwachtingen in, op een vol vliegtuig te zitten. Tijdens de vlucht heb ik getracht een oogje dicht te doen maar het ging moeilijk. Al hopend op een snelle hap in Tallinn Airport moest ik hongerig afdruipen, dus snel de taxi in en naar het busstation. Hier heb ik dan gelukkig een zakje chips kunnen  eten. Na een half uurtje wachten kon ik de bus op waar ik toch wel wat problemen had. Ik mocht er niet op, wat nu? De buschauffeur sprak geen Engels en mijn Estisch is verre van basic dus een heel gedoe met gebaren. Gelukkig stapte er een meisje op dat Engels sprak, ik moest mijn studentenkaart laten zien, gelukkig. De rit duurde twee uur en ik was eindelijk op mijn eindbestemming, Pärnu. Hier werd ik ontvangen door de makkelaar van het huis dat ik ga huren, even later kwam ook Mats binnen de huiseigenaar. Na wat administratief gedoe gingen we naar het huis.

Onderweg leerde ik Mats kennen, een vriendelijke Zweed van wiens vader het huis was. Het huis zelf was vrij groot, ik zal blij zijn als Aileen hier is om het te delen. Ik verwarm met hout omdat dit goedkoop is, ook al is het een heel karwij. Alles is hier wel aanwezig wat een stevig gelukje is. Zaterdag avond ga ik nog iets drinken met enkele vrienden die ik hier nog had van IP, het was gezellig maar ik had toch wat slaap nodig.

Mijn stage doe ik op Tulevik, een organisatie die werkloze terug op de arbeidsmarkt actief willen maken, na wat zoeken ga ik er waarschijnlijk een project opzetten dat draait rond groepswerk. Hiervoor zal ik eerst het netwerk van de organisatie moeten ontdekken maar het is wel interessant hoe sociaal werk hier zo hard verschilt met dat van België.  

De laatste week, vaarwel België, Tere Eesti!

Soundtrack: Sparklehorse - Sad & Beautiful world

Het is nu nog één week voor ik vertrek naar het noordelijkere oorden en dat begint stil aan te wegen. Het besef wat ik achterlaat is er: thuis met de hulp van mijn ouders, mijn vrienden, vriendin, muziek, skaten en eigenlijk alle luxe die ik ken.

Waarom, ik heb gekozen het laatste semester van mijn schoolcarrière door te brengen in het buitenland, met name Estland. Ik zal me settelen in een klein dorpje dat zowat zuidwestelijk gelegen is. Daar zal ik hoogstwaarschijnlijk (want het is nog niet zeker) gaan werken met langdurig werklozen maar hier zal nog wel meer informatie over komen eenmaal als ik daar ben.

Dat zuidwestelijke dorpje heeft de naam Pärnu, hier ben ik al is een keertje geweest dus kan ik er wel wat over vertellen. Het is een gezellig dorpje, zover ik het ontdekt heb was het niet al te groot en het ligt tegen de kust. Momenteel ligt er al een pak sneeuw en het zal nog meer worden. Hier heb ik me dan ook op liggen voorbereiden, thermisch ondergoed for the win! Hopelijk zal ik het niet te koud krijgen want dan zal de blog niet lang volhouden.

Als jullie dus meer te weten willen komen, volg de blog.

Groetjes Werner

The last week, goodbye Belgium, Tere Eesti!

One week remains before I’ll take my northerly trip, and its sinking in.
The realization what I’ll leave here: home with helpful parents, my friends, girlfriend, music, skating and basically all the luxury that I know.
Why, I chose to do my last semester of college abroad, specifically Estonia. I will settle down in a small town that is in the southwest.  Most likely I’m going to work with long term unemployed people, but this isn’t sure so I’ll have to wait until I get there.

The town in the southwest is called Pärnu, I’ve already been  the sometime  ago so I can tell something about it. It is a cozy village, as far as I've discovered it wasn’t that  too big and it is against the shore. Currently there is a lot of snow and it can get worse (in Belgian terms) . But I’m prepared, thermal underwear for the win! Hopefully I won’t get too cold because the blog won’t  last that long.
If you want to know more, follow the blog.

Cheers Werner